ماجرای تندیس هایی که برای همواره بی صاحب ماند

به گزارش وبلاگ مونوپاد، کاوه جان، ای همه صفا، مهربانی و عشق، چقدر راحت، آرام و بی صدا چشم هایت را بستی و بدون خداحافظی، ترکمان کردی؟!این جملات بخشی از یادداشت عباس کمک ـ منتقد سینما و از بنیانگذاران مجله های فیلم و فیلم امروز ـ است که در دومین سال درگذشت غم برادرش کاوه کمک، هنرمند نقاشی که به خلق آثار چقاشی معروفیت داشت، نوشته است.

ماجرای تندیس هایی که برای همواره بی صاحب ماند

به گزارش وبلاگ مونوپاد، عباس کمک به مناسبت دومین سالگرد درگذشت برادرش که به خلق آثار چقاشی معروفیت داشت و بر اثر ابتلاء به کرونا درگذشت، سوگ نامه ای نوشت که در زیر می خوانید:

با دل ما چه کردی...؟

دهم آذر دو سال پیش، ساعت حدود یازده صبح خانم درخشنده، مدیر هنردوستِ گالریِ میکا در کیش، با من تماس می گیرد: آقای کمک، بخشی از تندیس های به جامانده از نمایشگاه برادرتان را با هواپیما به تهران ارسال نموده ام اما هرچه به تلفن شان زنگ می زنم، جواب نمی دهند...

من در آن لحظه، فقط آرام و بی صدا اشک می ریزم و نمی توانم چیزی بگویم؛ زانوهایم خم شده و تلفن در دستانم می لرزد.

می پرسد: صدای من را دارید؟

آرام می گویم: بله...

- جلسه ای یا جایی هستید؟

- نه...

تکرار می نماید: چندین بار تماس گرفته ام که بگویم آثارشان را ارسال نموده ام، اما جواب نمی دهند... می گویم: دیگر هرگز جواب نمی دهند، امروز شمع زندگی شان خاموش شد، دیگر صدای چکش های او در هیچ شهر و دکمک به صدا در نخواهد آمد.

صدای جیغ خانوم درخشنده را می شنوم: وای خدا نه...!

و تلفن قطع می گردد.

دیروز در دومین سال رفتنِ کاوه بارها به تصویرش خیره شدم و در دلم گفتم:

کاوه جان، ای همهٔ صفا، مهربانی و عشق، چقدر راحت، آرام و بی صدا چشم هایت را بستی و بدون خداحافظی، ترک مان کردی...؟

بعد به این واقعیت می رسم که کاوه در زمان حیاتش، با ابداعِ هنر چقاشی، نه تنها آثاری بسیار خلاقانه و ماندگار از خود به یادگار گذاشت، بلکه هنرش پیامی بسیار تکان دهنده و نگاهی تازه به زندگی و مرگ داشت. کاوه می گفت اشیایی که در زندگی و خاطرات ما حضور داشته اند و بخشی از حافظه های ماندگار و نوستالژی های ما را تشکیل داده اند هرگز از بین نمی فرایند. یک نگاه هنرمندانه و دل سوزانه می تواند یادگارها و خاطره های ما را با همان طراوت زنده نگه دارد و این اشیأ دور ریختنی را به آثار با ارزش تری تبدیل کند. مثل تندیس هایی که او با دستان هنرمندش خلق می کرد. پس تو با چقاشی هایت همواره در کنارمان هستی...

به گزارش وبلاگ مونوپاد، در ویدئوی زیر بخش هایی از مستندی درباره زنده یاد کاوه کمک، هنرمند پیشکسوت نقاشی که به وسیله روناک جعفری ساخته شده است را دیدن می کنید:

منبع: خبرگزاری ایسنا

به "ماجرای تندیس هایی که برای همواره بی صاحب ماند" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "ماجرای تندیس هایی که برای همواره بی صاحب ماند"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید