پول بده، سفیر شو! - وبلاگ مونوپاد

به گزارش وبلاگ مونوپاد، ایسنا نوشت: رؤسای جمهور دموکراتیک و جمهوری خواه آمریکا سال هاست سمت های عالی سفارت را در بین اسپانسرهای کمپین های انتخاباتی ثروتمند و متحدان سیاسی که هیچ گونه سابقه پیشین دیپلماتیک ندارند، پخش نموده اند؛ روشی که به گاف های خجالت آور و مناقشاتی در خارج کشور انجامیده است.

به گزارش فارن پالیسی، حالا یک قانون گذار ارشد آمریکایی این رویه را هدف گرفته و لایحه ای را مطرح نموده که چگونگی انتخاب سفیران را تغییر می دهد و بی تجربه ترین و بدون صلاحیت ترین افراد را قبل از آنکه نامزدی آن ها به سنا برسد، از گردونه خارج می نماید.

این لایحه که از سوی تیم کین از ایالت ویرجینیا معرفی شده، سطح اعتبارات و تجربه مورد احتیاج برای نامزدی پست های سفارت را افزایش داده و دولت های آینده را ملزم نموده که در مورد یاری ها به مبارزات انتخاباتی که از سوی نامزدهای آن ها صورت می گیرد، شفاف تر عمل نمایند.

بنا به گفته دیپلمات های پیشین و کارشناسانی که این مسائل را دنبال می نمایند، این لایحه در صورت تصویب، یکی از مهم ترین اصلاحات فرآیند نامزدی سفیر در عرض چهار دهه را به نمایش خواهد گذاشت.

لایحه کین برای جلوگیری از اشغال پست های سفارت آمریکا در سراسر دنیا توسط گماشتگان سیاسی است؛ شیوه ای که جمعیت دیپلمات های کارکشته بامهارت را کم نموده و فرهنگ این بخش را در معرض سیاست زدگی قرار داده است.

کین گفت: در حالی که کشور ما دارای بعضی سفیران عالی بوده اما طی چند دهه اخیر، تعداد فزاینده ای از افراد کم اعتبار ، اما با اهدایی های گسترده به مبارزات انتخاباتی در این پست ها گماشته شدند. این لایحه رؤسای جمهور را ملزم می نماید که نامزدهای غیرحرفه ای خود را با ارجاع به مهارت های خاص مرتبط آن ها، توجیه نمایند و اجازه دهند نظارت عالی تری بر این گماشتگان وجود داشته باشد.

بنا بر نظر دیپلمات های پیشین و متخصصانی که این موضوع را مطالعه نموده اند، آمریکا تنها کشور در دنیا توسعه یافته غربی است که شیوه معمول انتخاب پست های سفارتی را بر پایه اسپانسرهای مبارزات سیاسی اتخاذ نموده است. منتقدان می گویند این شیوه اساساً یک فساد سیاسی است- که موقعیت های ارشد دولتی را به افرادی می دهد که تنها به دلیل یاری اقتصادی به مبارزات و بدون مهارتی خاص برگزیده شده اند .

اما مرز بحث میان دیپلمات های سیاسی و دیپلمات های کارکشته به طور واضح مشخص نشده است. حتی شدیدترین منتقدان این عمل در وزارت خارجه آمریکا می توانند به گماشتگان سیاسی اشاره نمایند که سفیران و رهبران بسیار مؤثری در سفارت خانه از کار درآمدند؛ و در مقابل، دیپلمات های کارکشته و مجرب هم بوده اند که در سمت خود عملکرد ضعیفی را ایفا کردند. علاوه بر این، بعضی دولت های خارجی سفیران اهدانماینده سیاسی را ترجیح می دهند، کسانی که احتمالاً رویه مستقیم تری را، در حلقه درونی رئیس جمهور، نسبت به افسران سرویس خارجی پیش گرفته اند.

بر اساس پولیتیکو، در حالی که الیزابت وارن، سناتور دموکرات در جریان کارزار مقدماتی ریاست جمهوری خود با انتخاب اسپانسرها به عنوان سفیر فعالیت می کرد، کارزار جو بایدن، معاون رئیس جمهور سابق، این گونه نبود.

باراک اوباما، رئیس جمهور سابق بابت بعضی نامزدان سفارت از جمله جورج تسیونیس، مرد بانفوذ عرصه هتل داری و اهدانماینده مهم مبارزات انتخاباتی که به عنوان سفیر نروژ انتخاب شد، تحت آنالیز نهاده شد. تسیونیس در حالی به عنوان سفیر نروژ انتخاب شد که هرگز به این کشور سفر ننموده بود. وی همچنین در جلسه استماع نامزدی خود، به سؤالات ابتدایی درباره دولت نروژ، اشتباه پاسخ داد.

اما بنا بر گفته قانون گذاران و دیپلمات های سابق، دونالد ترامپ این شیوه را وارد سطوح جدیدی نموده است. رؤسای جمهور گذشته به طور متوسط دو سوم پست های سفارت را به دیپلمات های کارکشته اختصاص می دادند و یک سوم این سمت ها نیز به گماشتگان سیاسی می رسید. بر اساس داده های اتحادیه سرویس خارجی آمریکا، ترامپ به طرز قابل توجهی نرخ گماشتگان سیاسی را به حدود 43 درصد، در مقابل 57 درصد برای دیپلمات های کارکشته، افزایش داده است. اگر چه این اعداد متغیر هستند چرا که سفیران هم مدام تغییر می نمایند.

ترامپ همچنین اسپانسرهای مبارزات انتخاباتی را برای پست های سفارت انتخاب نموده که معمولاً برای مجرب ترین دیپلمات ها یا متخصصان سیاست خارجی حفظ می گردد. کلی نایت کرفت بعد از آنکه به همراه همسرش جوزف کرفت سوم، فرد با نفوذ زغال سنگ ایالت کنتاکی 2 میلیون دلار به کارزار 2016 ترامپ و مراسم تحلیف او یاری کردند، به عنوان سفیر آمریکا در کانادا انتخاب شد. وی همچنین به عنوان نماینده ترامپ در سازمان ملل (بعد از یک جلسه استماع نامزدی ادامه دار) انتخاب شد؛ نخستین اهدانماینده مهمی که در چنین سمت ارشدی ایفای نقش می کرد.

گماشتگان مقام سفارت از طرف ترامپ، شامل اسپانسرهای مبارزات انتخاباتی بحث برانگیز و اعضای کلوب نخبگان مارلاگو، و همچنین گوردون سوندلند، مرد بانفوذ عرصه هتل داری که به خاطر فعالیت هایش به عنوان سفیر اتحادیه اروپا، در موضوع تحقیقات استیضاح رئیس جمهور نهاده شد، بودند.

لایحه بیل در صورت تصویب، دولت ها را ملزم می نماید که بر مهارت های زبانی ویژه نامزدها و دانش یا تجربه آن ها برای کشوری که به عنوان سفیر آن انتخاب می شوند، تأکید نمایند. این لایحه همچنین وزارت امور خارجه را ملزم می نماید که مدارک صلاحیت و افشای اقتصادی 10 سال گذشته اهدا به مبارزات انتخاباتی را برای منصوبان خود منتشر کند، به طوری که همگی در یک وب سایت قابل دسترسی باشد.

این لایحه همچنین می تواند سطوح اولیه نظارت برای چنین سفیرانی را مشخص کند. دیده بان وزارت خارجه، دفتر بازرس کل، هرساله بازرسی از بخش خاصی از سفارت خانه های آمریکا در خارج کشور را در یک رویه چرخشی انجام می دهد و روحیه کارکنان، مسائل مدیریتی و کار سفیر را مورد ارزیابی قرار می دهد. سفارت خانه ها به طور متوسط هر هشت سال یک بار مورد بازرسی قرار می گیرند، به این معنی که بسیاری از سفیران گماشته سیاسی با چنین آنالیز هایی روبه رو نمی شوند. لایحه کین دفتر بازرس کل را ملزم می نماید که در هر سال اقتصادی دست کم 25 درصد بازرسی ها را در سفارت خانه هایی که از سوی سفیران گماشته سیاسی اداره می شوند، انجام دهد.

مطالعات اخیر نشان می دهد گماشتگان سیاسی که برای پست های سفارت انتخاب شده بودند در گذر زمان، دارای اعتبار کمتر اما سابقه اهدای بیشتر به مبارزات انتخاباتی هستند. بر اساس مطالعه ای، متوسط اهدایی به کارزار برای یک اسپانسر سیاسی تحت ریاست جمهوری دونالد ترامپ، 1400 برابر بیشتر از ریاست جمهوری رونالد ریگان بوده است. دستیاران کنگره برای پشتیبانی از این موضوع، به آمار دیگری هم ارجاع می دهند: در دوران ترامپ تنها 5 درصد از سفیران سیاسی سابقه زندگی یا کار در کشور محل خدمت خود داشتند این آمار در زیمان ریگان 26 درصد بوده است.

دیپلمات های کشته کار می گویند اسپاسنسرهای سیاسی که سفیر شده اند، بر اساس مجموعه متفاوتی از قوانین عمل می نمایند؛ آن ها می توانند به اتهامات سوء مدیریت یا سوء استفاده از منابع وزارت خارجه بی اعتنا باشند و می توانند بدون عواقبی که برای دیپلمات های کارکشته پیش می آید، بر سر جنجال های خود در دادگاه حاضر شوند.

تقریباً هر رئیس جمهور مدرنی با رسوایی هایی که در آن ها یک اسپانسر سیاسی منصوب به عنوان سفیر درگیر بوده، روبه رو شده است. این در حالی است که ترامپ از همه رؤسای جمهور آمریکا بیشتر با چنین مواردی روبه رو شده و از جمله آن ها می توان به سفیران او در آفریقای جنوبی، ایسلند، هلند، آلمان و انگلیس اشاره نمود.

310 310