شباهت تخیلی سفالینه هفت هزار ساله به کرونا - وبلاگ مونوپاد

به گزارش وبلاگ مونوپاد، ایسنا/ براساس آخرین خبرهای واصله، شباهت تخیلی سفالینه هفت هزار ساله به کرونا بچشم می آید که جالب است.

داستان چیست؟

نرگس ممبینی، کارشناس ارشد باستان شناسی و مدرس دانشگاه می گوید: از حدود 10 سال گذشته تا امروز، روی بازآفرینی نقوش باستانی تمرکز دارم. در زمان مطالعه کتاب فن و هنر سفال گری نوشته فائق توحیدی در یک صفحه با تصویر سفالی روبه رو شدم که نقوش روی آن شبیه تصویر گرافیکی ویروس کرونا بود. این اتفاق انگیزه ای شد تا مفهوم تصویر دقیق روی سفال را با شرایط کنونی دنیا آنالیز کنم.

او با اشاره به تصویر اصلی روی سفال که پایکوبی و پایکوبی مردم را بعد از برداشت محصول شان نشان می دهد، ادامه می دهد: مراسم های بومی جشن خرمن معمولا در شمال و جنوب بعد از برداشت خرمن برگزار می گردد. خرمن برداشت شده در وسط قرار می گیرد و کشاورزان به پایکوبی و پایکوبی برداشت خرمن خود می پردازند.

او با بیان اینکه در این تصویر می توان چنین تصویری را به ذهن متبادر کرد که ویروس در وسط خرمن قرار می گیرد و اتحاد مردم برای شکست آن، در نهایت جشن و پایکوبی را به دنبال دارد، تاکید می نماید: با توجه به تصویر خرمن های برداشت شده که به گونه ای در ذهنم یادآور تصویر کروناویروس بود، تصمیم گرفتیم تصویر روی سفال را به تصویر ویروس تشبیه نموده و در قالب یک شعار فرهنگی با طراحی پوستری، همبستگی و اتحاد مردم را برای شکست این ویروس نشان دهیم.

ممبینی این سفالینه نخودی هفت هزارساله را که امروز در فرانسه نگهداری می گردد، متعلق به محوطه ای تاریخی به نام موسیان در 150 کیلومتری شوش باستان می داند و ادامه می دهد: این تصویر بسیار زیبا با ترسیم نقش انسان و حالت ایستادن افراد در کنار یکدیگر و دست به دست هم بیانگر مراسم بومی، پایکوبی و نوعی همایش از جوامع پیش از تاریخ و اعتقادشان برای سپاسگزاری از برداشت محصول و خرمن در آن دوران بوده است.

او با طرح این پرسش که آیا مردم آن دوران می دانستند علت فراوانی محصول، اتحاد، کوشش و همبستگی خودشان بوده است بیان می نماید: همانطور که در نقش سفالینه ها نیز دیده می گردد، نقشی که با تخیل ساخته می گردد در حقیقت بخشی از قدرت تصویرسازی انسان به شمار می آید که توانایی اندیشه ورزی را افزایش می دهد. در واقع یکی از دغدغه ها در هر زمینه ای یافتن چرایی و چگونگی اتفاقات و موجودیت عناصر است.

این مدرس دانشگاه هدف از این تعاریف را معرفی نقش سفالینه ای هفت هزارساله می داند که انگیزه تخیل یک باستان شناس در لزوم حفظ اتحاد جوامع امروزی برای مبارزه با بحران کرونا و بیماری کووید 19 است و می گوید: اگر بتوان تفکر مردم آن دوران را به این روزگار راه داد و همانطور که آن ها دست به دست هم دادند تا با اتحاد و همبستگی به محصول فراوان برسند، جوامع دنیا امروز نیز می توانند با اتحاد، همبستگی و برخورداری از فرهنگ گذشتگان، به زودی دوران بیماری حاصل از ویروس کرونا را پشت سر گذاشته و همان جشن و پایکوبی را که در واقع نوعی نیایش است به زودی در سراسر دنیا به جا آورد.

ممبینی با تاکید بر اینکه برای رسیدن به نتیجه ای درست نسبت به طرح اصلی خود با باستان شناسانی مانند مصطفی ده پهلوان - استاد باستان شناسی و رئیس موسسه باستان شناسی دانشگاه تهران - ، آرمان شیشه گر - باستان شناس پیشکسوت دوره تاریخی - و علی هژبری - کارشناس تاریخ موزه ملی ایران - مشورت نموده است، ادامه می دهد: در صحبت با آقای ده پهلوان به این نتیجه رسیدیم که با انجام اقدامی فرهنگی و نسبت آن به دوره های تاریخی مردم را به رعایت اصول بهداشتی و متحد شدن برای شکست کروناویروس تشویق کنیم.