بیماری های پوستی ناشی از شغل - وبلاگ مونوپاد

به گزارش وبلاگ مونوپاد، بیماری های پوستی ناشی از شغل؛ شاید این اسم برایتان کمی عجیب به نظر برسد ولی کاملا واقعیت دارد. شغل های مختلفی هستند که می توانند بر پوست ما تاثیر بگذارند و آن را دچار مشکل نمایند. این مقاله، شما را با بعضی از مهم ترین عوارض پوستی مشاغل مختلف آشنا می نماید.

بیماری های پوستی ناشی از شغل

نویسنده: دکتر محمد شهیدی دادرس/ متخصص پوست

بیماری های پوستی ناشی از شغل؛ شاید این اسم برایتان کمی عجیب به نظر برسد ولی کاملا واقعیت دارد. شغل های مختلفی هستند که می توانند بر پوست ما تاثیر بگذارند و آن را دچار مشکل نمایند. این مقاله، شما را با برخی از مهم ترین عوارض پوستی مشاغل مختلف آشنا می نماید.

افرادی که بنا به مقتضیات شغلی، زیاد در معرض نور آفتاب هستند، سردسته بیماران مبتلا به سرطان پوست هستند؛ چون بیشتر سرطان های پوست به واسطه زیاد قرار گرفتن در معرض نور خورشید ایجاد می گردد. پس بحث بیماری های پوستی ناشی از شغل را با این مشاغل شروع می کنم.

شغل و نورآفتاب

کشاورزان، دامداران، کارگران ساختمانی، آسفالتکاران، رفتگران شهرداری، رانندگان وسایط نقلیه عمومی، حتی پلیس های هدایت و رانندگی که دایم درخیابان ها و زیر نورمستقیم آفتاب کار می نمایند، ملوانان و کارگران کشتی و... مجبورند ساعت های طولانی در معرض نور خورشید باشند و این برای پوست آنها زیان آور است. سم پاشان در سمپاشی درختان از ماده ای شیمیایی استفاده می نمایند که مقابل آفتاب ممکن است حساسیت ایجاد کند وکافی است که آفتاب زیاد به شخص بتابد تا این فعالیت شروع شده و این واکنش غیرطبیعی به وجود بیاید و چون بیمار شغلش طوری است که باید دایم در معرض آفتاب باشد ممکن است مشکلش روزبه روز بدتر و وخیم تر گردد و بعد از مدتی کار کردن دچار معضلاتی گردد.

شغل و گرما و سرما

کار کردن درمحیط های گرم هم می تواند مشکل های پوستی ای را برای شاغلان ایجاد کند. مهم ترین مشکل پوستی در محیط های گرم، عرق جوش است. عرق جوش، ضایعه ای پوستی به علت تعریق بیش از حد است. این بیماری را در افرادی که پوست حساس دارند، بیشتر می بینیم. نانواها، کارگران کوره و کارگران معدن باید تدابیری بیندیشند تا زیاد عرق ننمایند یا محیط کارشان را به نحوی خنک نمایند که این مشکل ایجاد نگردد؛ زیرا وقتی عرق جوش ایجاد شد، درمان صرفا به صورت علامتی خواهد بود و برترین درمان، دور شدن از محیط است. برخی از افراد به روش های مختلف در محیط کارشان دچار سوختگی می شوند، مثل کسانی که با مواد محترقه کار می نمایند و هر لحظه امکان آتش گرفتن آنها وجود دارد، کسانی که با انواع اسیدها کار می نمایند، آتش نشان ها که دایم با آتش سروکار دارند، افرادی که با مواد شیمیایی کار می نمایند و دچارسوختگی های شیمیایی می شوند که عوارض خاص خودش را دارد، این سوختگی ها ممکن است بسیار شدید بوده و در مواردی حتی به مرگ منجر گردد و این مساله به کرات در برخی از مشاغل دیده می گردد. افرادی که با مواد رادیواکتیو سروکار دارند، این افراد هم باید به شدت نکات ایمنی را رعایت نمایند زیرا حساسیت و درماتیتی که ناشی از مواد رادیواکتیو است زخم هایی را در پوست به وجود می آورد که بهبودی آنها بسیار مشکل است.

افرادی هم هستند که شغلشان در محیط های سرد است؛ مثل افرادی که در سردخانه ها یا در کوهستان و پیست های اسکی کار می نمایند و در روبروه با سرما دچار مشکل می شوند که البته در حالت طبیعی هم ممکن بود این مشکل را داشته باشند ولی به تناسب شغلشان، مشکلشان بیشتر است. این افراد به علت ایجاد پروتئین های غیرطبیعی در سرم خونشان، نسبت به سرما حساسیت دارند؛ نه به علت اینکه صرفا شغلشان در روبرو با سرما است. این افراد دچار زخم های خیلی شدید و عوارض ناتوان نماینده ای می شوند که زندگی طبیعی آنها را مختل می نماید و ضروری است که فرد حتما شغلش را عوض کند.

شغل و مواد شیمیایی

در خصوص نیکل و کرومات، حساسیت پوستی بسیار شیوع دارد اما بسیاری از مواد دیگر همانند چسب های صنعتی، اسانس های مختلف، عطر، ادکلن و خیلی از مواد آلرژی زای دیگر هم می توانند به تناسب با شغل بیمار اگزما، حساسیت و ضایعات پوستی برای فرد ایجاد نمایند. بعلاوه فرآورده های نفتی هم می تواند به طریقی روی پوست اشکال هایی ایجاد کند اما به طور کلی هیدرات های کربنی که در آنها هالوژن به کار رفته است مانند کلر، بروم و ید برای پوست مضرند که همه این مواد در فرآورده های نفتی یافت می شوند و می توانند برای شاغلان در پمپ های بنزین، پالایشگاه ها و تعمیرکاران اتومبیل و دیگر وسایط نقلیه که با گازوییل، نفت، بنزین، روغن های صنعتی، گریس و مواد مختلف سرکار دارند ضایعه های پوستی ایجاد نمایند. این ضایعات سبب بدشکلی، خارش، تحریک، اگزما و جوش های ریز در محل های تماس پوست با این هیدروکربن ها می گردد و به مرور زمان و به علت مزمن شدن شان شرایط پوست بدتر می گردد. این افراد یا باید در شغلشان تغییری ایجاد نمایند یا تدابیری را رعایت نمایند که دچار این مشکل ها نشوند. ضمن اینکه باید بهداشت و تمیزی لباس کارشان را هم رعایت نمایند. زیرا لباس کار آلوده به این مواد می تواند بیماری آنها را تشدید کند. به همین علت استفاده از لباس های کار مخصوص پیشنهاد می گردد؛ زیرا لباس کار آلوده به این مواد می تواند بیماری آنها را تشدید کند. به همین علت استفاده از لباس های کار مخصوصی که از تماس زیاد با این مواد جلوگیری می نماید، می تواند در فرایند درمان یاری نماینده باشد. بعلاوه کسانی که در خشک شویی کار می نمایند در معرض ماده ای به نام پرکلراتیلن هستند. این ماده می تواند در افراد شاغل در این بخش علاوه بر اگزماهای تماسی که ذکر شد مشکل های عروقی در پوست ایجاد کند.

شغل و عوامل میکروبی

در برخی از مشاغل، افراد در روبروه با عوامل میکروبی و قارچی هستند و ناراحتی های پوستی حاصل از آنها در بسیاری از شاغلان دیده می گردد. مانند کسانی که در استخرها کار می نمایند، ماهیگیران، شالیکاران و تمامی کسانی که شغلشان در محیط های مرطوب است. این مشکل ها از عوارض فیزیکی که در پوست ایجاد می گردد تا بیماری های پوستی عفونی که در منطقه ها مرطوب مقدار پیدایش شان بیشتر می گردد، متغیر است. مثلا قارچ ها در محیط های گرم و مرطوب فعالیت می نمایند. برخی میکروب ها در کسانی که با ماهی سروکار دارند یا افرادی که با آکواریوم کار می نمایند، می توانند عوارضی در پوست ایجاد نمایند و در نتیجه این افراد باید از دستکش ها و پوشش های مخصوص استفاده نمایند. گاهی ممکن است فرد بیماری زمینه ای داشته باشد و به تناسب شغلش در معرض آلودگی های زیادی باشد این امر ممکن است واکنش های بدی در پوست ایجاد کند. مانند فردی که بیماری دیابت دارد و در محیط آلوده به انواع قارچ ها و میکروب ها کار می نماید. اگر شغلش کمی خشن هم باشد و جراحت هایی در پوست او ایجاد گردد مشکل های زیادی برای بیمار پیش خواهد آورد.

تأثیر ابزارآلات شغلی بر پوست

برخی از ناراحتی های پوستی در مشاغل به علت استفاده از ابراز مخصوص به آن شغل است؛ مانند آرایشگرها که در تماس زیاد با آب، رطوبت و بعلاوه درتماس با مواد شیمیایی هستند و هنگام اصلاح، خرده های مو بین انگشتان شان جمع می گردد و سبب مشکل های پوستی می گردد. طرز نگه داشتن قیچی هم ممکن است سبب ایجاد تاول در انگشتان آنها گردد و همین طور نوازندگان سازهای بادی دچار مشکل های پوستی در ناحیه لب می شوند یا نوازنده های ویولن که در ناحیه چانه دچار ضخامت پوست و پینه می شوند. نجارها، آهنگران و مکانیک ها هم که دایم ابزار خاصی را در دست دارند و با آن کار می نمایند، دچار پینه های مختلف یا میخچه در قسمت های مختلف دست یا پایشان می شوند. حتی فشار ناشی از کفش های صنعتی و کفش های ایمنی هم این مشکل ها را ایجاد خواهد نمود.

افرادی که زیاد تایپ می نمایند یا پیانو می زنند و انگشتان شان حرکات زیادی دارد یا افرادی که از مته ها و چکش های پنوماتیک استفاده می نمایند، رگ های دستشان دچار مشکل شده و دچار عوارض پوستی می شوند.

منبع:www.salamat.com

منبع: راسخون